Τα "φαντάσματα"

Τα "φαντάσματα" της ζωής μας πρέπει να ξεπετσόνονται ένα-ένα, γιατί δημιουργούν σαπίλα στην ψυχή μας, και η μυρωδιά της σαπίλας δεν θα αργήσει να φτάσει και στους άλλους. Το "φάντασμα" είναι δημιούργημα της φαντασίας μας. Οπότε όπως το δημιουργήσαμε, έχουμε την δύναμη και να καταστρέψουμε. Νομίζουμε πως δεν έχουμε την δύναμη; Δέν μας μένει παρά να ζητήσουμε από τον Θεό να μας την δώσει και να είμαστε βέβαιοι πως ο Θεός θα βρεί τον τρόπο για να μας την στείλει την δύναμη. Αρκεί η εμπιστοσύνη στο προσωπό Του.

Η διαφορά μεταξύ πάθους και αγάπης

Όταν είναι θέλημα Θεού να γίνει κάτι, σου στέλνει ο Θεός άνθρωπο αγγελιοφόρο, που στα μάτια του βλέπεις την λάμψη του Παντοδύναμου, στα λόγια του ακούς ήχους αγαλίασης και μελωδίες υψίστης ανακούφισης, και στην παρουσία του αντιλαμβάνεσε το άριστο της καθαρής δημιουργίας. Η σύγκρουση με το Θείο γίνετε απόφευχθει, και η χαρά της αναγέννησης γίνετε πλέον τρόπος ζωής.

Η ζωή

Όταν σκεφτόμαστε πώς η πνοή μας εγκαταλείπει, να αρχίσουμε να πιστεύουμε πως εμείς δεν την εγκαταλείπουμε.΄Οταν ο θάνατος έχει φτάσει στο κατώφλι μας, αρκεί να χαλάσουμε το κατώφλι και αυτός θα συκωθεί και θα φύγει. Όταν η ψυχή μας φτερουγίζει, σαν να μας εγκαταλείπει, να φτιάξουμε κατευθείαν το κατάλληλο κλουβί για να την κρατήσουμε εκεί μέσα κλεισμένη. Όταν ο Θεός αποφασίζει να μας δώσει ένα από τα δώρα του, να αφείσουμε τον Θεό να χαράξει την κατάληξη των δώρων. Όταν ο ναυτικός πάνω στο κατάρτι φωνάζει "ζαλίζομαι" ο καπετάνιος του φωνάζει "κοίτα ψηλά". Έτσι και εμείς, όταν η ζωή μας προκαλεί αρχή ζαλάδων να κοιτάξουμε ψηλά στον ουρανό και να Του φωνάξουμε Του Θεού με δύναμη "υποφέρω", και να τόν αφείσουμε Αυτός να αποφασίσει τι να κάνει. Το μυστικό αυτό είναι το πρώτο σκαλοπάτι για να γεννηθεί από εμάς προς Αυτόν η επιστοσύνη.

Η τεχνική

Ζούμε πιστεύοντας πως η αγάπη μας χτυπάει την πόρτα κάθε μέρα. Όμως χρειάζεται πνευματική τεχνική για να μάθουμε να ξεχωρίζουμε την καθαρή αγάπη από το πάθος. Η καθαρή αγάπη δεν παίρνει ποτέ, αλλά σχεδόν πάντα δίνει. Ενώ το πάθος πάντα παίρνει και ουδέποτε δίνει. Η πνευματικότητα είναι αυτή καθ'αυτή που μπορεί να μας βοηθήσει να πάρουμε "μαθήματα" απο το πάθος χωρίς να χρειαστεί να περάσουμε το μονοπάτι με τα αγκάθια.Γιατί ένα πάθος είναι σαν το μονοπάτι, που στην αρχή του έχει τριαντάφυλλα, αλλά στην πορεία διαπιστώνουμε ότι τα αγκάθια του δεν φαίνονται από την αρχή.

Η έξοδος

Ζούσα σαν άνθρωπος, και πάνω στην απελπισία μου πέθανα εσωτερικά.
Ο Θεός όμως θέλησε να με αναζωογονήσει, να με ξαναγεννήσει με τρόπο που ούτε καν φανταζόμουνα. Έγινε κάτι στην ζωή μου που ήταν απίστευτο να το σκεφτώ. Και όταν πίστεψα στο απίθανο το αδύνατον συνέβει. Όταν έχουμε καταθέσεις στην τράπεζα της "Πίστεως", τις περισσότερες φορές κάνουμε "ανάληψη" χωρίς να το καταλάβουμε. Μέσα από το άχρονο του Θεού, ο πεπερασμένος χρόνος που έχουμε μας κάνει την ώρα να φένεται αιώνας. Η εμπιστοσύνη όμως πρός το Θεό έχει πάντα οδηγό την αγάπη. Οπότε "πίστη δια αγάπης ενεργουμένη" είναι ο χρυσός κανόνας της επιτυχίας.

Η επαφή

Είναι απίστευτο, και είναι να ιλιγγιά ο νούς του σκεπτόμενου ανθρώπου, πόσο μπορεί να επηρεαστεί κάποιος από ένα απαλό άγγιγμα απο το Πνεύμα το Άγιο. Το αγαθότερο όν στην δημιουργία, όταν επισκέπτεται τον άνθρωπο, τον απογειώνει συθέμελα. Οί τρόποι επίσκεψης του Άγιου Πνεύματος, κατά την γνώμη μου, είναι είτε απευθείας να μας επισκευτεί είτε διαμέσου κάποιου συνανθρώπου μας, που έστω και για λίγα λεπτά αυτός ο άνθρωπος, είτε το ξέρει είτε όχι, γίνετε συνοδοιπόρος με το Πνεύμα το Άγιο και διοχετεύεται διαμέσου του ανθρώπου ζωή στον άλλον. Μία καλή λέξη και καλή πράξη, ένα βλέμμα, έστω ένα χαμόγελο στον συνάνθρωπο μας, είναι δυνατόν να τον αλλάξη για πάντα. Ποτέ δεν είναι αργά για αγαθά έργα και πάντα να θυμόμαστε ότι λάθος δεν είναι να κάνεις το λάθος, αλλά να έχεις την δύναμη να κάνεις το σωστό και να μην το κάνεις. Και σωστό είναι όχι μόνο να κάνεις το καλό, αλλά να έχεις την δύναμη να κάνεις το κακό, και να αποφασίσεις ότι το κακό δεν θα το κάνεις ποτέ.

Οι Άγγελοι Της Σωτηρίας

Όταν λαλούν οι άγγελοι του ουρανού, οι επίγειες φωνές πρέπει να σωπαίνουν. Οι άγγελοι έχουν αποστολή την σωτηρία του ανθρώπου, που όταν ο άνθρωπος διακόπτει την επαφή του μαζί τους, αδύνατη να μπορέσει να συλλάβει Θεϊκά μηνύματα. Τότε ο Θεός "αναγκάζεται" να στείλει αγγέλους "χωρίς φτερα" για να πεί αυτό που θέλει στο παιδί του. Οι ένσαρκοι "αγγέλοι" ξεχωρίζουν απο τις υπόλοιπες ένσαρκες υπάρξεις στο ότι πρώτα ανθίζει μέσα τους ο σπόρος της ομορφιάς, μετά αντανακλά στα μάτια, μετά γεμίζει το πρόσωπο θεϊκή υπόσταση και τέλος όλα τα παραπάνω εκπέμπονται στο γύρο χώρο. Ξαναδίνουν την χαμένη χαρά αλλά και ζωή στα νεκρά άτομα, ξαναδίνουν την ελπίδα, αντλούν από μέσα τους γεύση ζωής, αναζωογονούν το πνεύμα των πεσμένων, ξαναδίνουν κίνηση στην πίστη, και το πνεύμα των πεσμένων γυρίζει πάλι στην βάση του, που δεν είναι άλλη απο την βάση που ονομάζεται Θεός.

Το Θέλημα και τα Δώρα του Θεού

Όταν είναι θέλημα Θεού να γίνει κάτι, ότι και να κάνουμε θα γίνει.
Όταν δεν είναι θέλημα Θεού να γίνει κάτι, ότι και να κάνουμε δεν θα γίνει.
Όταν ο Θεός αποφασίζει να δώσει ζωή, δεν την παίρνει πίσω. Εμείς του την δίνουμε πίσω.
Όταν ο Θεός αποφασίζει να δώσει αθανασία, ο θάνατος πλέον δεν έχει θέση, ότι και να κάνουμε.
Σε όλα όμως τα παραπάνω ένας παραμένει ο παράγοντας που πάντα θα σέβεται ο Θεός και Αυτός είναι η ελευθερία στις επιλογές μας. Έχουμε το δικαίωμα πάντα να διαλέγουμε το ένα ή το άλλο ή το παράλλο. Το σημαντικό είναι να μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε πιo από όλες τις επιλογές μας ή και καμία είναι η σωστή πορεία από τον Πατέρα Θεό.