Όταν σκεφτόμαστε πώς η πνοή μας εγκαταλείπει, να αρχίσουμε να πιστεύουμε πως εμείς δεν την εγκαταλείπουμε.΄Οταν ο θάνατος έχει φτάσει στο κατώφλι μας, αρκεί να χαλάσουμε το κατώφλι και αυτός θα συκωθεί και θα φύγει. Όταν η ψυχή μας φτερουγίζει, σαν να μας εγκαταλείπει, να φτιάξουμε κατευθείαν το κατάλληλο κλουβί για να την κρατήσουμε εκεί μέσα κλεισμένη. Όταν ο Θεός αποφασίζει να μας δώσει ένα από τα δώρα του, να αφείσουμε τον Θεό να χαράξει την κατάληξη των δώρων. Όταν ο ναυτικός πάνω στο κατάρτι φωνάζει "ζαλίζομαι" ο καπετάνιος του φωνάζει "κοίτα ψηλά". Έτσι και εμείς, όταν η ζωή μας προκαλεί αρχή ζαλάδων να κοιτάξουμε ψηλά στον ουρανό και να Του φωνάξουμε Του Θεού με δύναμη "υποφέρω", και να τόν αφείσουμε Αυτός να αποφασίσει τι να κάνει. Το μυστικό αυτό είναι το πρώτο σκαλοπάτι για να γεννηθεί από εμάς προς Αυτόν η επιστοσύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου