Μεταφυσικό

Να φύγω
εκεί στο όρος των αγίων
σε μια καλύβα πλάι στο απέθαντο γαλάζιο
μέρα και νύχτα να προσεύχομαι
σε μια εικόνα του Ναζωραίου
σε μια εικόνα της Μαρίας της σιωπής
να βρώ την ψυχή μου
μ’ ένα τριμμένο ράσο
μ’ ένα πιάτο φακή
ν ’ακούω το κύμα να λυσσομανά στα βράχια
ν ‘ακούω το χειμώνα να μαστιγώνει γκρεμό
τη διαφάνεια και το απέραντο του ουρανού
τα καλοκαίρια να κοιτάζω
το χέρι μου να απλώνω για ν ’αγγίξω το Θεό
εκεί ψηλά
τα αστέρια να μαζεύω τις βραδιές στο προσκεφάλι μου.
Μονάχα δάκρυα και βροχές
και τίποτα άλλο να μη μ ’ακουμπά.
Μονάχα ένα αγριολούλουδο στο χάος
να θυμίζει τα παλιά.
Και τίποτα άλλο.
Τίποτα.

(Αντώνης Πυροβολάκης - Ποιητής)

Η αμαρτία

Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να αμαρτάνουμε θεληματικά. Άν και γνωρίζουμε την διαφορά του κακού και του καλού, εντούτις δημιουργούμε φαντασιώσεις που μας αναγκάζουνε να πράττουμε το λάθος. Είναι άξιο απορίας, ενώ διαθέτουμε την γνώση, περί καλού, να μην μπορούμε να την εφαρμόσουμε. Μία απάντηση είναι πως η αμαρτία ελκύει αλλά δεν σπρώχνει. Δηλαδή το κακό μας ελκύει να το πράττουμε γιατί μας δίνει προσωρινή και δυνατή αίγλη. Άν η αμαρτία δεν έδινε κάτι κανείς δεν θα την έπραττε. Συνήθως η διαβολή δημιουργεί μία μυθοπλασία πάνω σε κάτι, και έτσι μας κρατάει κοντά της. Από και μετά είναι δύσκολη η επιστροφή. Αν θέλουμε να νικήσουμε πρίν πέσουμε, θα πρέπει η μάχη να δωθεί από την πηγή των σκέψεων. Δεν χρειάζεται να πιάνουμε "κουβέντα" με την διαβολή. Από την στιγμή που θα την αναγνωρήσουμε, πρέπει να την σταματήσουμε. Άν και ο Θεός συνέκλισε τους πάντες εις την απήθια για να ελεήση τους πάντες, δεν μπορούμε τα λάθη μας να τα ρίχνουμε του Θεού. Έχουμε το δικαίωμα της επιλογής, και αυτό μας καθιστά στην ουσία αναπολόγητους απέναντί Του, αλλά παράλληλα έχουμε και το δικαίωμα να ζητάμε αλλά και να λαμβάνουμε συγχώρεση από το Θεό.
Θα πέφτουμε μέχρι να μάθουμε να μην πέφτουμε.

Η αρχή του εντοπισμού

Η αδιαφορία αποτελεί ισχυρό όπλο για αυτούς που θέλουν να κρυφτούν από τον φόβο τους. Τις περισσότερες φορές ο φόβος δεν εκβάλλεται αλλά προτιμάει να κρύβεται πίσω από άλλες αδυναμίες. Η εντόπιση του αποτελεί ισχυρό κίνητρο για να τον ανακαλύψουμε, αλλά μεγαλύτερη προσπάθεια χρειάζεται για να παραδεχτούμε ότι φοβόμαστε. Ο φόβος συνήθως δημιουργεί "κρύα πόδια", αλλά και κάποιο είδος "ναυτίας". Δίνει μία αίγλη πνευματική, γιατί εάν δεν έδινε, κανείς δεν θα τον χρησιμοποιούσε. Παρόλο που φοβόμαστε, προτειμάμαι να ζούμε με αυτόν και περισσότερο από όλα να τον αντιμετωπίσουμε. Το μοναδικό πράγμα που "φοβάται", ο φόβος είναι όταν τον κοιτάξουμε κατάματα. Ας κοιτάξουμε κατάματα τον φόβο και αυτός θέλει σηκωθεί και φύγει.

Αρμονική συνύπαρξη με στόχο την αγάπη

Η συνύπαρξη δύο ή περισσότερων ανθρώπων με μεγάλες σωματικές διαφορές θεωρείτε από το κατεστημένο, σήμερα, δύσκολο πράγμα. Θεωρείτε πώς η διαφορά κοινωνικού επιπέδου στέκεται εμπόδιο όπως επίσης και το παρουσιαστικό του κάθε ανθρώπου. Έχουμε μάθει από παιδική ηλικία τί είναι όμορφο και τί άσχημο, αλλά μόνο σε εξωτερική εμφάνηση. Κανείς ποτέ δεν μας δίδαξε ότι η ομορφιά του ανθρώπου δεν είναι η εμφάνηση του αλλά η ομορφιά του ανθρώπου είναι ο πνευματικός του νούς (εσωτερικός του κόσμος). Με λίγα λόγια η ομορφιά του ανθρώπου πηγάζει από την (όπως την λέμε σήμερα) καρδιά του. Υπάρχουν άνθρωποι πανάσχημη (κατά τα σημερινά πρότυπα) αλλά από μέσα τους πηγάζει ποταμός πνευματικότητας ο οποίος ποταμός δίνει ζωή στον συνάνθρωπό του. Το χαμόγελο βγαίνει από τα χείλη του άσχημου αλλά και του όμορφου. Η καλοσύνη πηγάζει και από τους όμορφους αλλά και τους άσχημους. Ο άνθρωπός που κατατάση τον εαυτό του στους "άσχημους" ίσως θα πρέπει να κοιτάξει μέσα του και να δεί την ομορφιά της δημιουργίας. Ο άσχημός (με τα σημερινά κριτήρια)την επόμενη φορά που θα κοιτάξει τον καθρέφτη, θα πρέπει να αντικρίσει όχι αυτό που νομίζει ασχήμια αλλά στον καθρέφτη θα πρέπει να δεί "Το Πρόσωπο του Θεού", γιατί ο Θεός πολλές φορές αντιπροσωπεύεται στην γή μέσα και από τους "άσχημους". Όταν θα φτιαχτεί η βασιλεία του Θεού, μέσα δεν θα μπούν μόνο οι λεγόμενοι "όμορφοι" κατά το σώμα, αλλά οι υγειής πνευματικά στον νού άνθρωποι.

Η Πνευματική Αρχή

Άνθρωπος σημαίνει "άνω θρώσκω". Ο άνθρωπός δεν είναι αυτό που βλέπουμε αλλά αυτό που εννοούμε. Ο άνθρωπός έχει δισύνθετη υπόσταση. Αποτελείται από ύλη και πνεύμα. Η υλική του μορφή παίρνει την ζωή της από τα υλικά αντικείμενα όπως το φαγητό, το νερό κ.τ.λ
Η ύλη φωνάζει τόσο δυνατά, πολλές φορές, που είναι αδύνατον να αγνοηθεί. Η άλλη όμως μορφή, η πνευματική, αγνοείται σε σημείο εγληματικό. Δέν φωνάζει το πνεύμα για τροφή, αλλά το καταλαβένουμε από τα συμπτώματα και μόνο. Η μελαγχολία, η θλίψη αλλά και η κατάθλιψη μαρτυρούν πνευματική παραμέληση. Η τροφή του πνεύματος ξεκινάει από την συνηδητοποίηση ότι κάτι πάει στραβά, αλλά δεν ξέρουμε τί είναι αυτό το κάτι. Το ζούμε, αλλά δεν μπρούμε να το κατανοήσουμε. Το κοιτάζουμε αλλά δεν το βλέπουμε. Το κρατάμε αλλά δεν μπορούμε να το πιάσουμε. Όλα αυτά μαρτυρούν την παραμέληση του πνεύματος, και η τροφή της ξεκινάει από την πηγή του πνεύματος που δέν είναι άλλη απο τον ίδιο το Θεό. Το Πνεύμα το Άγιο εκτός από ζωή χορηγός είναι και πνευματικός χορηγός. Η αρχή συνεργασίας μαζί του δηλώνει και την πνευματική μας ανάπτυξη. Έννοιες όπως η χαρά, η ευτυχία, η καλοσύνη, η πραότητα, η αγαθοσύνη, η αγάπη είναι πνευματικές έννοιες και θέλουν πνευματικό οδηγό. Το Πνεύμα το Άγιο εκεί είναι και μας περιμένει πότε θα του ζητήσουμε την βοήθεια του. Άς κάνουμε λοιπόν από σήμερα μία αρχή συνεργασίας μαζί του, και σε λίγο καιρό θα αρχίσουμε να ζούμε την διαφορά του πρίν και του μετά.

Το παράδοξο του κακού

Όταν η κάθε σκέψη χρησιμοποιηθεί δημιουργηκά τότε το καλό και το κακό μπορούν να δώσουν. Εμείς οι άνθρωποι "βαπτίζουμε" καλό ότι μας βολεύει, και κακό ότι μας χαλάει την βόλεψη μας. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια, τουλάχιστον στην αρχή, για να ξεχωρίσουμε το καλό απο το κακό. Όμως με επίμονη προσπάθεια, μπορούμε να φτάσουμε κοντά στο διαχωρισμό αλλά και στην εφαρμογή του καλού. Τα πάντα πρέπει να περνάνε μέσα απο το φίλτρο του νού, που είναι κατά αγάπη Θεού χτισμένο. Το κακό όσο κακό και να φαίνεται, δίνει και αυτό την μερίδα του στην πνευματική μας άνοδο. Η γνώση του καλού και του κακού είναι που μία μέρα θα μας οδηγήσει στο επίπεδο που ο Θεός μας έχει πλάσει για να ζήσουμε.

Το κρησφύγετο της αγάπης

Όλος ο κόσμος ψάχνει να βρεί την αγάπη εκεί που δεν υπάρχει. Όλος ο κόσμος νομίζει πως με το να αλλάξει όλους τους άλλους θα γευτεί επιτέλους την πολυπόθητη αγάπη. Όλοι προσπαθούμε να φέρουμε τους άλλους στα μέτρα μας, και συνάμα όλοι κάνουμε λάθος. Η αγάπη είναι τόσο ευαίσθητη που μόλις δει αντίδραση σηκώνεται και φεύγει (αποτραβιέται). Η αληθινή αγάπη κρύβεται μέσα μας, και εκεί πρέπει να την ψάξει ο καθένας μας. Για το σήμερα, η ίδια η αγάπη χρειάζεται αγάπη για να παραμείνει και να αναπτυχθεί. Ας ψάχτούμε όλοι μας, και να δούμε ότι όλοι μας έχουμε ψήγματα αγάπης, που όταν ενωθούν θα κυριαρχήσει σε όλη την δημιουργία το ένα και μοναδικό ποθούμενο: Η αγάπη.

Ένας μικρός Θεός μέσα μας

Όταν σε ακουμπήσει το πέπλο της καθαρής αγάπης, είναι αδύνατον να θελήσεις να ξεφύγεις από αυτήν. Η γλύκα και η ζεστασία που σου δημιουργείτε μέσα σου κατατρώει όλα τα αρνητικά, ανοίγει τους ορίζοντες και δημιουργεί μόρια ζωής και δημιουργικότητας. Την δύναμη της δημιουργίας δεν την έχουμε, αλλά η δύναμη της πίστεως μπορεί θεωρητικά τουλάχιστον να την φανταστή. Η χρήση της "Πίστεως διά Αγάπης ενεργουμένης" είναι ικανή να οδηγήσει τον άνθρωπο εκεί που έχει προοριστεί για να φτάσει. Όταν φτάσει ο άνθρωπος εκεί, αρκεί να μπορεί να το σκεφτεί το καθετί, και αυτό θα γίνεται.

Η χαρά της ανακάλυψης

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε από που καταγόμαστε και πως βρεθήκαμε ξαφνικά εδώ στη γη. Πολλές θεωρίες έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν την αρχή της δημιουργίας αλλά όλες σκοντάφτουν στο σημείο "και ποιός τα έκανε όλα αυτά". Η απάντηση τις περισσότερες φορές βρίσκεται μπροστά από τα μάτια μας, αλλά εμείς πεισματικά αρνούμαστε να δεχτούμε την απάντηση. Αρνούμαστε να δεχτούμε ότι ο "Ήλιος" φωτίζει τον σκοτεινό μας κόσμο. Η άρνηση δεν αφήνει περιθώρια στον Θεό να μας ακουμπήσει όπως Αυτός θέλει. Άρα, δεν ισχύει το ότι ο Θεός δεν μας μιλάει, αλλά ότι εμείς αρνούμαστε να μας μιλήσει. Ας κοιτάξουμε το θαύμα της δημιουργίας, και να είμαστε σίγουροι πως εκεί μέσα θα βρούμε όλες μας τις απαντήσεις. Ας ανοίξουμε τα πνευματικά μας μάτια αλλά και τα πνευματικά μας φτερά, και ας αφήσουμε το πνεύμα μας να πετάξει ελεύθερα πρός τον Θεό.

Τα "φαντάσματα"

Τα "φαντάσματα" της ζωής μας πρέπει να ξεπετσόνονται ένα-ένα, γιατί δημιουργούν σαπίλα στην ψυχή μας, και η μυρωδιά της σαπίλας δεν θα αργήσει να φτάσει και στους άλλους. Το "φάντασμα" είναι δημιούργημα της φαντασίας μας. Οπότε όπως το δημιουργήσαμε, έχουμε την δύναμη και να καταστρέψουμε. Νομίζουμε πως δεν έχουμε την δύναμη; Δέν μας μένει παρά να ζητήσουμε από τον Θεό να μας την δώσει και να είμαστε βέβαιοι πως ο Θεός θα βρεί τον τρόπο για να μας την στείλει την δύναμη. Αρκεί η εμπιστοσύνη στο προσωπό Του.

Η διαφορά μεταξύ πάθους και αγάπης

Όταν είναι θέλημα Θεού να γίνει κάτι, σου στέλνει ο Θεός άνθρωπο αγγελιοφόρο, που στα μάτια του βλέπεις την λάμψη του Παντοδύναμου, στα λόγια του ακούς ήχους αγαλίασης και μελωδίες υψίστης ανακούφισης, και στην παρουσία του αντιλαμβάνεσε το άριστο της καθαρής δημιουργίας. Η σύγκρουση με το Θείο γίνετε απόφευχθει, και η χαρά της αναγέννησης γίνετε πλέον τρόπος ζωής.

Η ζωή

Όταν σκεφτόμαστε πώς η πνοή μας εγκαταλείπει, να αρχίσουμε να πιστεύουμε πως εμείς δεν την εγκαταλείπουμε.΄Οταν ο θάνατος έχει φτάσει στο κατώφλι μας, αρκεί να χαλάσουμε το κατώφλι και αυτός θα συκωθεί και θα φύγει. Όταν η ψυχή μας φτερουγίζει, σαν να μας εγκαταλείπει, να φτιάξουμε κατευθείαν το κατάλληλο κλουβί για να την κρατήσουμε εκεί μέσα κλεισμένη. Όταν ο Θεός αποφασίζει να μας δώσει ένα από τα δώρα του, να αφείσουμε τον Θεό να χαράξει την κατάληξη των δώρων. Όταν ο ναυτικός πάνω στο κατάρτι φωνάζει "ζαλίζομαι" ο καπετάνιος του φωνάζει "κοίτα ψηλά". Έτσι και εμείς, όταν η ζωή μας προκαλεί αρχή ζαλάδων να κοιτάξουμε ψηλά στον ουρανό και να Του φωνάξουμε Του Θεού με δύναμη "υποφέρω", και να τόν αφείσουμε Αυτός να αποφασίσει τι να κάνει. Το μυστικό αυτό είναι το πρώτο σκαλοπάτι για να γεννηθεί από εμάς προς Αυτόν η επιστοσύνη.

Η τεχνική

Ζούμε πιστεύοντας πως η αγάπη μας χτυπάει την πόρτα κάθε μέρα. Όμως χρειάζεται πνευματική τεχνική για να μάθουμε να ξεχωρίζουμε την καθαρή αγάπη από το πάθος. Η καθαρή αγάπη δεν παίρνει ποτέ, αλλά σχεδόν πάντα δίνει. Ενώ το πάθος πάντα παίρνει και ουδέποτε δίνει. Η πνευματικότητα είναι αυτή καθ'αυτή που μπορεί να μας βοηθήσει να πάρουμε "μαθήματα" απο το πάθος χωρίς να χρειαστεί να περάσουμε το μονοπάτι με τα αγκάθια.Γιατί ένα πάθος είναι σαν το μονοπάτι, που στην αρχή του έχει τριαντάφυλλα, αλλά στην πορεία διαπιστώνουμε ότι τα αγκάθια του δεν φαίνονται από την αρχή.

Η έξοδος

Ζούσα σαν άνθρωπος, και πάνω στην απελπισία μου πέθανα εσωτερικά.
Ο Θεός όμως θέλησε να με αναζωογονήσει, να με ξαναγεννήσει με τρόπο που ούτε καν φανταζόμουνα. Έγινε κάτι στην ζωή μου που ήταν απίστευτο να το σκεφτώ. Και όταν πίστεψα στο απίθανο το αδύνατον συνέβει. Όταν έχουμε καταθέσεις στην τράπεζα της "Πίστεως", τις περισσότερες φορές κάνουμε "ανάληψη" χωρίς να το καταλάβουμε. Μέσα από το άχρονο του Θεού, ο πεπερασμένος χρόνος που έχουμε μας κάνει την ώρα να φένεται αιώνας. Η εμπιστοσύνη όμως πρός το Θεό έχει πάντα οδηγό την αγάπη. Οπότε "πίστη δια αγάπης ενεργουμένη" είναι ο χρυσός κανόνας της επιτυχίας.

Η επαφή

Είναι απίστευτο, και είναι να ιλιγγιά ο νούς του σκεπτόμενου ανθρώπου, πόσο μπορεί να επηρεαστεί κάποιος από ένα απαλό άγγιγμα απο το Πνεύμα το Άγιο. Το αγαθότερο όν στην δημιουργία, όταν επισκέπτεται τον άνθρωπο, τον απογειώνει συθέμελα. Οί τρόποι επίσκεψης του Άγιου Πνεύματος, κατά την γνώμη μου, είναι είτε απευθείας να μας επισκευτεί είτε διαμέσου κάποιου συνανθρώπου μας, που έστω και για λίγα λεπτά αυτός ο άνθρωπος, είτε το ξέρει είτε όχι, γίνετε συνοδοιπόρος με το Πνεύμα το Άγιο και διοχετεύεται διαμέσου του ανθρώπου ζωή στον άλλον. Μία καλή λέξη και καλή πράξη, ένα βλέμμα, έστω ένα χαμόγελο στον συνάνθρωπο μας, είναι δυνατόν να τον αλλάξη για πάντα. Ποτέ δεν είναι αργά για αγαθά έργα και πάντα να θυμόμαστε ότι λάθος δεν είναι να κάνεις το λάθος, αλλά να έχεις την δύναμη να κάνεις το σωστό και να μην το κάνεις. Και σωστό είναι όχι μόνο να κάνεις το καλό, αλλά να έχεις την δύναμη να κάνεις το κακό, και να αποφασίσεις ότι το κακό δεν θα το κάνεις ποτέ.

Οι Άγγελοι Της Σωτηρίας

Όταν λαλούν οι άγγελοι του ουρανού, οι επίγειες φωνές πρέπει να σωπαίνουν. Οι άγγελοι έχουν αποστολή την σωτηρία του ανθρώπου, που όταν ο άνθρωπος διακόπτει την επαφή του μαζί τους, αδύνατη να μπορέσει να συλλάβει Θεϊκά μηνύματα. Τότε ο Θεός "αναγκάζεται" να στείλει αγγέλους "χωρίς φτερα" για να πεί αυτό που θέλει στο παιδί του. Οι ένσαρκοι "αγγέλοι" ξεχωρίζουν απο τις υπόλοιπες ένσαρκες υπάρξεις στο ότι πρώτα ανθίζει μέσα τους ο σπόρος της ομορφιάς, μετά αντανακλά στα μάτια, μετά γεμίζει το πρόσωπο θεϊκή υπόσταση και τέλος όλα τα παραπάνω εκπέμπονται στο γύρο χώρο. Ξαναδίνουν την χαμένη χαρά αλλά και ζωή στα νεκρά άτομα, ξαναδίνουν την ελπίδα, αντλούν από μέσα τους γεύση ζωής, αναζωογονούν το πνεύμα των πεσμένων, ξαναδίνουν κίνηση στην πίστη, και το πνεύμα των πεσμένων γυρίζει πάλι στην βάση του, που δεν είναι άλλη απο την βάση που ονομάζεται Θεός.

Το Θέλημα και τα Δώρα του Θεού

Όταν είναι θέλημα Θεού να γίνει κάτι, ότι και να κάνουμε θα γίνει.
Όταν δεν είναι θέλημα Θεού να γίνει κάτι, ότι και να κάνουμε δεν θα γίνει.
Όταν ο Θεός αποφασίζει να δώσει ζωή, δεν την παίρνει πίσω. Εμείς του την δίνουμε πίσω.
Όταν ο Θεός αποφασίζει να δώσει αθανασία, ο θάνατος πλέον δεν έχει θέση, ότι και να κάνουμε.
Σε όλα όμως τα παραπάνω ένας παραμένει ο παράγοντας που πάντα θα σέβεται ο Θεός και Αυτός είναι η ελευθερία στις επιλογές μας. Έχουμε το δικαίωμα πάντα να διαλέγουμε το ένα ή το άλλο ή το παράλλο. Το σημαντικό είναι να μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε πιo από όλες τις επιλογές μας ή και καμία είναι η σωστή πορεία από τον Πατέρα Θεό.

Η αρχή της αγάπης

Η έλλειψη αγάπης είναι που δημιουργεί τις περισσότερες (αν όχι όλες) φορές τα ψυχολογικά προβλήματα στον άνθρωπο.
Χρειάζεται όμως μεγάλη στρατηγική για την εκδήλωση της αγάπης, για να μην δημιουργηθούν προβλήματα.
Η αγάπη που πηγάζει από τον Θεό είναι η τελειότερη μορφή της.
Ομως είναι αδύνατον για μας τους ανθρώπους να φτάσουμε σήμερα σε τέτοια επίπεδα.
Άρα,το καλύτερο για σήμερα είναι να ζούμε το σήμερα όσο το δυνατόν πιό γλυκά και αποδοτικά για τον συνάνθρωπό μας αλλά και για εμάς.
Η αρχή γίνετε με το να αποφασίσουμε ότι η αγάπη μας πρέπει να εκδηλώνεται ανυπόκριτη.
Από εκεί και μετά το ταξίδι προς την τελειότητα ξεκινάει, και ευτυχώς δεν φαίνεται να έχει τέλος.

Η επανάσταση

Το να ακουμπήσεις την ψυχή του Θεού θα πρέπει πρώτα να ακουμπήσεις την δικιά σου.
Άνοιξε την ψυχή σου στον Θεό και Αυτός θα ανοίξει την δικιά του σε σένα.
Σε όποιον ανοίξεις την καρδιά σου,από εκεί και θα λάβεις.Λάμπεις όταν λαμβάνεις αλλά λάμπει και όταν δίνεις.

Ελευθερία

Το να γνωρίζεις την ομορφιά της ζωής, θα πρέπει πρώτα να αναγνωρίζεις ότι η ζωή δίνει τα πάντα. Η αναζήτηση της ευτυχίας είναι μια μικρή ματαιότητα, γιατί ευτυχία σημαίνει στοχεύω προς την τύχη και λόγω του ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο σημαίνει πως η ελευθερία στον ανθρωπο είναι εφικτή.
Η ελευθερία εκφράζεται μέσα από την ζωή οπότε πεπρωμένο δεν υπάρχει. Εμείς δημιουργούμε το αύριό μας.